poniedziałek, 5 listopada 2012

Egzystuję.

Witajcie motylki !
Pamiętacie mnie jeszcze ? Przepraszam za tak długą nieobecność, ale to co się u mnie dzieje ... Napiszę Wam to co pisałam w pamiętniku. Uwaga, bo trochę tego jest.

23 października
Wszystko od początku.
Gdy obudziłam się rano od razu pomyślałam sobie: "Boże, za jakie grzechy znowu do tej szkoły ?"( nie chcę chodzić ze względu na dziewczyny ). Posiedziałam na dwóch lekcjach i poszłam do higienistki. Powiedziałam jej, że przed chwilą wymiotowałam (oczywiście skłamałam). Babka zmierzyła mi temp., okazało się, że mam 38,2 stopnia. Zadzwoniła po ojca żeby po nie przyjechał, żebym się nie męczyłam. Wyczekałam się tam na niego dwie godziny, a jak przyjechał to higienistka powiedziała mu, że wymiotowałam, mam temp. i biegunkę (wtf ?!). Widziałam po jego minie, że jest wściekły. Ledwo wsiedliśmy do samochodu, a on do mnie z mordą, że powinien mnie zawieść na toksykologię i udowodniłby mi, że brałam jakieś tabl., a to nie prawda, więc powiedziałam mu, że proszę bardzo, niech mnie zawiezie, a wtedy wyjdzie, że nic nie brałam. Automatycznie wycofał ten pomysł, bo trzeba za to płacić itp. Przywiózł mnie do domu, a sam gdzieś pojechał. Gdy wrócił od razu poszedł na kompa. Po jakimś czasie usłyszałam jak mówił do matki coś o pro-ana. Wystraszyłam się, że pewnie znalazł mojego bloga, forum czy jeszcze coś innego. Musiałam dowiedzieć się do i ile wie, więc natychmiast zeszłam zrobić sobie herbatę, a wtedy zaczęło się. Pytania czy znam pro-anę, o senes itp. - nic się nie odezwałam, ale oni już gadali, że to dlatego się źle czułam, że pewnie wczoraj wieczorem wypiłam senes, że obżeranie się na noc, a potem przeczyszczanie nic nie da, że sama się niszczę itp. (jacy oni genialni ! sama bym na to nie wpadła. -,-) Zaparzyłam herbatę i wyszłam bez słowa. Po jakimś czasie zawołali mnie na obiad (pomijam już fakt, że musiałam zjeść ogromną porcję rosołu i ryżu z jabłkami) i ojciec zaczął pytać ile mam blogów pro-ana, czy jestem oficjalną członkinią, ilu chłopaków w tym siedzi, czy mam kogoś takiego w klasie i kto mi doradził pić senes, czy moje wagary miały coś z tym wspólnego. Nic się nie odezwałam, nie będę zdradzać Any. Wtedy ojciec stwierdził, że jestem chora i żadne krzyki ani kłótnie nie pomogą, że trzeba mi pomóc. Pytał też dlaczego nic im nie powiedziałam jeśli zauważyłam, że nie daję sobie rady, że mogłam chociaż powiedzieć pani pedagog (do której chodzę za wagary). Zabawne. Prawie po trzech latach miałam im powiedzieć, że się głodzę, obżeram, przeczyszczam i wymiotuję ? Że mam teraz okres, w którym przytyłam 10 kg, i że miewam myśli samobójcze ? Że własne odbicie w lustrze napawa mnie odrazą ? Jest mi wstyd przed samą sobą, że zamieniłam się w takie coś, więc co dopiero powiedzieć o tym komuś. 
Na końcu stwierdził, że się na niego obraziłam i kazał matce zapytać mnie czy chcę się leczyć. Powiedziałam, że chcę. Może mi to coś pomoże ? Choć z drugiej strony nie chcę, bo będę mnie zapewne bardzo pilnować, a ja chcę się głodzić ! Potem matka znalazła u mnie senes i zeszyt, w którym miałam kcal, diety, wymiary, ćwiczenia i ogólnie całą rozpiskę. Oczywiście zabrała mi to, ale na szczęście nie znalazła starego zeszytu z kcal, różnych karteczek odnośnie any i podobnych rzeczy. Tak więc zbiorę to wszystko w jeden zeszyt, znów się zmierzę i wszystko rozpiszę, a kartki i inne pierdółki wyrzucę na mieście. Oczywiście zeszyt i pamiętnik będę nosić przy sobie, bo znając moją rodzinę to kiedy ja będę w szkole to oni będę buszować po moim pokoju. 
Chciałabym jeszcze żeby przenieśli mnie do szkoły w mojej miejscowości, ale na to nie ma szans. 
PS
Boję się, że włamią mi się na kompa i wszystko znajdą :(
WIECZOREM
Przypomniałam sobie, że matka mówiła, że nie wiadomo jak to leczyć (mnie). Mówiła, że może okazać się, że będę musiała iść do ośrodka zamkniętego. Ha, ha, dobre sobie. Jakby mnie tam zobaczyli to od razu zostałabym wyśmiana. Dlaczego ? Bo nie jestem ani anorektyczką, ani bulimiczką, ani alkoholiczką, ani narkomanką. Nie próbowałam też się zabić, więc nie ma tam dla mnie miejsca. A szkoda. Odpoczęłabym od TEGO wszystkiego.

Ciąg dalszy po południu, bo teraz muszę zbierać się do szkoły.

7 komentarzy:

  1. Takie gadanie rodziców. Stało się, czasu nie cofniesz.
    Ale masz rację, nigdzie cię nie zamkną. Powiedz, że głupio się zachowałaś czytając te blogi, że robiłaś to z ciekawości i że się to nie powtórzy. Nawet jeżeli ci nie uwierzą, to uciszysz trochę ich obawy. Trzymaj się!

    OdpowiedzUsuń
  2. Wiesz co? Fajnie, żę tak zareagowali. Zależy im na Tobie. Martwią się. Niefajnie tylko że w takich słowach to wszystko ujęli zamiast rozmawiać z Tobą spokojnie, pokojowo. Tak jak wszystkie byśmy tego potrzebowały. Z drugiej strony trudno się dziwić. Ponoć nikt nie zrozumie człowieka z ED poza ludźmi, którzy znają to z własnego doświadczenia...

    OdpowiedzUsuń
  3. Jezuniu.. Wszystko wydane.. Musisz teraz kombinować ze zdwojoną siłą! Bo będą Cię ciągle podejrzewać. Masakra. Ja zawsze chowam laptopa osobno, moden osobno i ładowarkę od laptopa także osobno. Nikt nie ma prawa wstępu na laptopa! Może powinnaś założyć hasło na profil w komputerze? Trzymaj się i nie poddawaj! ;** Całuję. A jeśli czytają to Twoi rodzice to mają serdeczne pozdrowienia i na prawdę niech się cieszą, że po trzech latach (dopiero ??) się dowiedzieli. Gratuluję kontaktów z córką!
    Trzymaj się skarbie ;**

    OdpowiedzUsuń
  4. No to nieźle Twoi rodzice się przejęli całą tą sytuacja..Martwią się o Ciebie bardzo. ;) Tylko moim zdanie troszkę przesadzają.
    Usuwaj historię w komputerze, bo lepiej żeby bloga nie znaleźli!
    Pozdrawiam. ;-)

    OdpowiedzUsuń
  5. rodzice nie wiedzą co mają robić, ale okropnie boją się, że Cię stracą. nikt Cię nie wyśmieje w ośrodku, bo nie trafisz tam od razu. pewnie będziesz musiała kontaktować się z psychologiem lub psychoterapeutą. proponuję, żebyś się otworzyła, bo to naprawdę może Ci pomóc. w szkole często odwiedzam psychologa, ale boję się otworzyć, chociaż wiem, że mogłaby mi pomóc. rodzice zabierali mnie kiedyś do psychoterapeuty, ale z innym problemem niż Twój. dasz radę, trzymam kciuki.

    OdpowiedzUsuń
  6. http://www.thinspiracja.pun.pl
    Zapraszamy na forum pro- ana, przeznaczonym dla osób z ED.

    OdpowiedzUsuń
  7. Hej, zapraszam na mój blog. :)
    http://nienawidzekilogramow.blogspot.com/?m=1

    OdpowiedzUsuń